maandag 21 juli 2014

Dag 2: Liechtensteinklamm


Na een nacht geslapen te hebben in een te warme kamer, zijn we om 8.15 uur naar ons ontbijtbuffet gegaan. En we hebben heerlijk ontbeten. Zeer uitgebreid buffet met vele bio etenswaren. Ook stond men verse eieren te bakken of kon je een omelet bestellen. Een zeer uitgebreid thee buffet: bijzonder. En voor Jeanny natuurlijk vers gebakken kaiserbrötchen en heerlijke kuchen.

Om 9.00 uur kreeg Joep een nordic walking workshop. Samen met een dame uit Wenen hebben ze 6 km gewandeld. Rond 10.15 uur waren ze terug en begon het licht te regenen.

Wij zijn daarna toch naar de Liechtensteinklamm gereden aan het begin van ons dal. Dit bord ziet Jeanny al 11 jaar langs de weg staan en roept dan iedere keer, dat ze daar naartoe wil, maar natuurlijk is dit in de winter gesloten.
Terwijl we de auto parkeren, begint het keihard te regenen. Misschien is het daarom hier zo druk! Dit is een activiteit, die ook in de regen goed te doen is. Helaas nog even bij de ingang in de regen staan wachten (toegang 4,50 euro), maar binnen stonden we al vlug droog onder de rotsen.

Vol bewondering hebben we door deze kloof gelopen. Wat mooi! Men heeft een pad gemaakt van 800 meter lang naar de waterval toe. Sinds 1875 liggen deze hier. Gelukkig gemoderniseerd, want er lopen vele toeristen over.

We vonden deze kloof zelfs mooier, dan Watkins Glen State Park van vorig jaar in Amerika.

Daarna door St. Johan in Pongau gereden. Mooi en natuurlijk even naar de Lidl gegaan. Een vast gegeven, wanneer we in Grossarl zijn. Natuurlijk niet veel gekocht, maar toch leuk.

Terug gereden naar ons dal. Nu zagen we ook goed de nieuwe weg liggen. Deze ligt er vanaf 1986. Daarom was dit bij ons eerste bezoek in 1981 de toegang naar het dal erg eng rijden. Nu is dit meer relaxed.

Vanuit ons hotel zijn we gaan wandelen naar de Richtersteig. Blijkt de brug daar niet te liggen. Kennelijk ligt deze daar alleen in de winter voor de gasten van hotel Walddorf. Dus weer terug gelopen via het voetbalveld. En toen begon de eerste klim voor Jeanny en die viel niet tegen. De Richtersteig ziet er natuurlijk helemaal anders uit in de zomer. Er was nu ook weinig uitzicht door al het groen.

Via de Guterweg zijn we bij route 17 gekomen naar Hertas Rast. Steil, rotsen en erg smal langs een afgrond. En dit was zwaar voor Jeanny. En ze had nog wel een lichte wandeling uitgekozen!!! Maar na 1 uur waren we weer terug in het dorp en Jeanny vond dit al erg zwaar. Wat de rest moet worden??? Haha. We hadden wel een mooi uitzicht op Grossarl. Nu zagen we hoeveel sportvelden er zijn. 's Winters ligt dit natuurlijk allemaal onder de sneeuw.

Via de terugweg, gelukkig over een asfaltweg, kregen we een mooi uitzicht op de kerk en het dal.

We hadden het erg, erg warm, maar in het dorp begon het wat te regenen. Even de winkels in, maar het bleef regenen, dus maar terug naar het hotel. O ja, ook bij de Billa binnen en die was helemaal vernieuwd. Hier is echt veel in geïnvesteerd. Het zag er goed uit en erg overzichtelijk.

We waren net op tijd terug in ons hotel voor de harde regen. En veel!!! Maar voor de Kuchen was het te laat. Van 16.00 tot 16.30 uur een buffet met heerlijke eigen gebakken koeken en verse sappen. Misschien morgen, we hadden tenslotte al een Apfelstrudel op bij de Liechtensteinklamm. :)

Precies om 18.30 uur begon ons Gala diner in het hotel. We kregen een Sekt en werden welkom geheten door de directeur. Dit was de eerste week, dat het hotel helemaal vol zit. We konden beginnen aan ons 5 gangen diner... en het was heerlijk. Misschien zelfs teveel. Maar wat is echt Oostenrijks eten lekker.
  
Rond 21 uur hebben we de rekening getekend van onze consumpties en zijn we naar boven gegaan, want het regende nog steeds. Ook hingen de wolken erg laag, dus we zijn erg benieuwd wat het morgen gaat worden.

Jeanny 18.300 stappen, bijna 13 km gewandeld en 89 trappen gelopen, haha. Het was niet koud, maar toch maar 17 graden vandaag. Vanavond in de regen 15 graden, maar een koude wind.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten